Unlu Şairlerin Ataturk icin Yazdıkları Şiirler
Unlu Şairlerden Ataturk Şiirleri
MUSTAFA KEMAL'İ
DUŞUNUYORUM
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Yeleleri alevden al bir ata binmiş
Aşıyor yuce dağları, engin denizleri
Altın sacları dalgalanıyor ruzgarda,
Işıl ışıl yanıyor mavi gozleri
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Yanmış, yıkılmış savaş meydanlarında
Destanlar yaratıyorlar cihanın gormediği
Arkasından dağ dağ ordular geliyor
Her askeri Mustafa Kemal'i gibi
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Gelmiş gecmiş kahramanlara bedel
Hukmediyor ucsuz bucaksız goklere
Al bir ata binmiş yalın kılıc
Koşuyor zaferden zafere
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Olmemiş bir kasım sabahı
Yine bizimle beraber her yerde
Yaşıyor dort koşesinde vatanın,
Yaşıyor damar damar yureklerde
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Altın sacları dalgalanıyor ruzgarda;
Mavi gozleri ışıl ışıl, goruyorum
Uykularıma giriyor her gece
Ellerinden opuyorum
Umit Yaşar Oğuzcan
MUSTAFA KEMALİN KAĞNISI
Yediyordu Elif kağnısını
Kara geceden geceden
Sanki elif elif uzuyordu, inceliyordu
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar
İnliyordu dağın ardı, yasla
Her bir heceden
Mustafa Kemal'in kağnısı derdi kağnısına
Mermi taşırdı oteye, dağ taş aşardı
Cabuk giderdi, cok gotururdu Elifcik
Nam salmıştı asker icinde
Bu kez yine herkesten evvel almıştı yukunu
Doğrulmuştu yola onceden onceden
Okuzleriyle kardeş gibiydi Elif
Yemezdi, icmezdi, yemeden icmeden onlar
Kocabaş, cok ihtiyardı, cok zayıftı
Mahzundu butun butun Sarıkız, yanı sıra
Gecenin ulu ağırlıgına karşı
Hafiftiler, inceden inceden
iriydi Elif kuvvetliydi kağnı başında
Elma elmaydı yanakları, uzum uzumdu gozleri
Kınalı ellerinden ruzgar gecerdi daim;
Toprak gulumserdi carıklı ayaklarına
Alın yeşilini kapmıştı, gecirmişti
Niceden niceden
Durdu birdenbire, Kocabaş, ova bayır durdu
Nazar mı değdi goklerden, ne?
Dah etti, yok Dahha dedi, gitmez
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti gecti gacur gucur
Nasıl durur Mustafa Kemal'in kağnısı
Kahroldu Elifcik, duşunceden duşunceden
Aman Kocabaş, ayağını opeyim Kocabaş
Sus beni, oldur beni, koma yollarda beni
Gecer, goturur ana, cocuk, mermisini askerciğin
Koma yollarda beni, kulun kopeğin olayım
Bak hele uzerimden ses seda uzaklaşır
Duşerim gerilere iyceden iyceden
Kocabaş yıgıldı camura
Buyudu gozleri buyudu, yurek kadar
Ortuldu gozleri ortuldu hep
Kalır mı Mustafa Kemal'in kağnısı bacım
Kocabaş'ın yerine koştu kendini Elifcik
Yurudu duşman ustune yuceden yuceden
Fazıl Husnu Dağlarca
10 KASIM TURKUSU
Ataturk! Anıtkabir devrimlerini soyler
Bozkır ovalarına, Erciyes'e, Ağrı'ya
Ulusun egemen olduğunu
Ozgur olduğunu
Haykıracağım haykıracağım işte
Senin sustuğunca!
Yolunda yuruyeceğim Ataturk;
Ana baba oğul kız
Dere tepe bucak koy
Yeryuzu yaşamalarımla değil
Oralarda, senin gittiğince!
Ataturk, taşıyacağım
Canakkale'de, Sakarya'da, Cankaya'da, al al
Senin taşıdıgını;
Yurdun gok ulkusu
Dalgalanırken
Senin bayrağını yucelteceğim
Senin cıktıgınca
Fazıl Husnu Dağlarca
Unlu Şairlerden Ataturk Şiirleri
MUSTAFA KEMAL'İ
DUŞUNUYORUM
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Yeleleri alevden al bir ata binmiş
Aşıyor yuce dağları, engin denizleri
Altın sacları dalgalanıyor ruzgarda,
Işıl ışıl yanıyor mavi gozleri
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Yanmış, yıkılmış savaş meydanlarında
Destanlar yaratıyorlar cihanın gormediği
Arkasından dağ dağ ordular geliyor
Her askeri Mustafa Kemal'i gibi
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Gelmiş gecmiş kahramanlara bedel
Hukmediyor ucsuz bucaksız goklere
Al bir ata binmiş yalın kılıc
Koşuyor zaferden zafere
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Olmemiş bir kasım sabahı
Yine bizimle beraber her yerde
Yaşıyor dort koşesinde vatanın,
Yaşıyor damar damar yureklerde
Mustafa Kemal'i duşunuyorum;
Altın sacları dalgalanıyor ruzgarda;
Mavi gozleri ışıl ışıl, goruyorum
Uykularıma giriyor her gece
Ellerinden opuyorum
Umit Yaşar Oğuzcan
MUSTAFA KEMALİN KAĞNISI
Yediyordu Elif kağnısını
Kara geceden geceden
Sanki elif elif uzuyordu, inceliyordu
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar
İnliyordu dağın ardı, yasla
Her bir heceden
Mustafa Kemal'in kağnısı derdi kağnısına
Mermi taşırdı oteye, dağ taş aşardı
Cabuk giderdi, cok gotururdu Elifcik
Nam salmıştı asker icinde
Bu kez yine herkesten evvel almıştı yukunu
Doğrulmuştu yola onceden onceden
Okuzleriyle kardeş gibiydi Elif
Yemezdi, icmezdi, yemeden icmeden onlar
Kocabaş, cok ihtiyardı, cok zayıftı
Mahzundu butun butun Sarıkız, yanı sıra
Gecenin ulu ağırlıgına karşı
Hafiftiler, inceden inceden
iriydi Elif kuvvetliydi kağnı başında
Elma elmaydı yanakları, uzum uzumdu gozleri
Kınalı ellerinden ruzgar gecerdi daim;
Toprak gulumserdi carıklı ayaklarına
Alın yeşilini kapmıştı, gecirmişti
Niceden niceden
Durdu birdenbire, Kocabaş, ova bayır durdu
Nazar mı değdi goklerden, ne?
Dah etti, yok Dahha dedi, gitmez
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti gecti gacur gucur
Nasıl durur Mustafa Kemal'in kağnısı
Kahroldu Elifcik, duşunceden duşunceden
Aman Kocabaş, ayağını opeyim Kocabaş
Sus beni, oldur beni, koma yollarda beni
Gecer, goturur ana, cocuk, mermisini askerciğin
Koma yollarda beni, kulun kopeğin olayım
Bak hele uzerimden ses seda uzaklaşır
Duşerim gerilere iyceden iyceden
Kocabaş yıgıldı camura
Buyudu gozleri buyudu, yurek kadar
Ortuldu gozleri ortuldu hep
Kalır mı Mustafa Kemal'in kağnısı bacım
Kocabaş'ın yerine koştu kendini Elifcik
Yurudu duşman ustune yuceden yuceden
Fazıl Husnu Dağlarca
10 KASIM TURKUSU
Ataturk! Anıtkabir devrimlerini soyler
Bozkır ovalarına, Erciyes'e, Ağrı'ya
Ulusun egemen olduğunu
Ozgur olduğunu
Haykıracağım haykıracağım işte
Senin sustuğunca!
Yolunda yuruyeceğim Ataturk;
Ana baba oğul kız
Dere tepe bucak koy
Yeryuzu yaşamalarımla değil
Oralarda, senin gittiğince!
Ataturk, taşıyacağım
Canakkale'de, Sakarya'da, Cankaya'da, al al
Senin taşıdıgını;
Yurdun gok ulkusu
Dalgalanırken
Senin bayrağını yucelteceğim
Senin cıktıgınca
Fazıl Husnu Dağlarca