Yahya Kemal Beyatlı Şiirleri
Kısa Yahya Kemal Beyatlı Şiirleri
TERCİH
Dunyada ne ikbal ne servet dileriz
Hatta ne de ukbada saadet dileriz
Aşkın gul acan bulbul oten vaktinde
Yaranla tarab yar ile vuslat dileriz
Ozleyen
Gonlumle oturdum da huzunlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz gunleri nerde!
Dağlar ağarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!
Akşam, guneş artık deniz ufkunda silindi,
Hulya gibi yalnız gezinenler koye indi
Ben kaldım, uzaklarda gunun sesleri dindi,
Gonlumle, hayalet gibi, ben kaldım o yerde
Hatırlatan
Hicran, gun ortasında oten bir horoz gibi,
Seslendi pek vakitsiz İcim yandı ansızın
Mazi yosunla ortulu bir gol ki yok gibi,
Mevsim serin ve bahcede yaprak yığın yığın
Hicran gun ortasında neden boyle seslenir,
Birden hatırlatır unutan kalbe sevgiyi?
Keskin bir ozleyişle hayal ettiren nedir
Bir devre varsa insanın omrunde en iyi?
Ey sevgi anladım bu uzakta seda ile,
Omrun yegane lezzetidir hatıran bile
Şarkı
Kalbim yine uzgun seni andım da derinden;
Gectim yine dun eski hazan bahcelerinden!
Uzgun ve kırılmış gibi en ince yerinden,
Gectim yine dun eski hazan bahcelerinden!
Senden boşalan bağrıma goz yaşları dolmuş!
Gordum ki yazın bastığımız otlar solmuş
Son demde bu mevsim gibi benzimde kul olmuş
Gectim yine dun eski hazan bahcelerinden!
RİNDLERİN AKŞAMI
Donulmez akşamın ufkundayızVakit cok gec;
Bu son fasıldır ey omrum nasıl gecersen gec!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz oyle bir teselliyle
Geniş kanatları boşlukta simsiyah acılan
Ve arkasında guneş doğmayan buyuk kapıdan
Gecince başlayacak bitmeyen sukunlu gece
Guruba karşı bu son bahcelerde, keyfince,
Ya şevk icinde harab ol, ya aşk icinde gonul!
Ya lale acmalıdır goğsumuzde yahud gul
SİSTE SOYLENİŞ
Birden kapandı birbiri ardınca perdeler
Kandilli, Goksu, Kanlıca, İstinye nerdeler?
Som zumrut ortasında, muzaffer, akıp giden
Firuze nehri nerde? Bugun saklıdır, neden?
Benzetmek olmasın sana dunyada bir yeri;
Eylul sonunda boyledir İsvicre golleri
Bir devri lanetiyle boğan şairin Sis'i
Vicdan ve ruh elemlerinin en zehirlisi
Hulyama bir eza gibi aksetti bir daha;
Ortun! Muebbeden uyu! Ey şehr! O beddua
Hayır bu hal uzun suremez, sen yakındasın;
Hala dağılmayan bu sisin arkasındasın
Sıyrıl, beyaz karanlık icinden, parıl parıl
Berraklığında bilme nedir hafta, ay ve yıl
Huznun, ferahlığın bizim olsun kışın, yazın,
Hic bir zaman kader bizi senden ayırmasın
SESSİZ GEMİ
Artık demir almak gunu gelmişse zamandan,
Mechule giden bir gemi kalkar bu limandan
Hic yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Gunlerce siyah ufka bakar gozleri nemli
Bicare gonuller Ne giden son gemidir bu
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu
Dunyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer donmeyecekler
Bir cok gidenin her biri memnun ki yerinden
Bir cok seneler gecti; donen yok seferinden
Yahya Kemal Beyatlı
Kısa Yahya Kemal Beyatlı Şiirleri
TERCİH
Dunyada ne ikbal ne servet dileriz
Hatta ne de ukbada saadet dileriz
Aşkın gul acan bulbul oten vaktinde
Yaranla tarab yar ile vuslat dileriz
Ozleyen
Gonlumle oturdum da huzunlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz gunleri nerde!
Dağlar ağarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!
Akşam, guneş artık deniz ufkunda silindi,
Hulya gibi yalnız gezinenler koye indi
Ben kaldım, uzaklarda gunun sesleri dindi,
Gonlumle, hayalet gibi, ben kaldım o yerde
Hatırlatan
Hicran, gun ortasında oten bir horoz gibi,
Seslendi pek vakitsiz İcim yandı ansızın
Mazi yosunla ortulu bir gol ki yok gibi,
Mevsim serin ve bahcede yaprak yığın yığın
Hicran gun ortasında neden boyle seslenir,
Birden hatırlatır unutan kalbe sevgiyi?
Keskin bir ozleyişle hayal ettiren nedir
Bir devre varsa insanın omrunde en iyi?
Ey sevgi anladım bu uzakta seda ile,
Omrun yegane lezzetidir hatıran bile
Şarkı
Kalbim yine uzgun seni andım da derinden;
Gectim yine dun eski hazan bahcelerinden!
Uzgun ve kırılmış gibi en ince yerinden,
Gectim yine dun eski hazan bahcelerinden!
Senden boşalan bağrıma goz yaşları dolmuş!
Gordum ki yazın bastığımız otlar solmuş
Son demde bu mevsim gibi benzimde kul olmuş
Gectim yine dun eski hazan bahcelerinden!
RİNDLERİN AKŞAMI
Donulmez akşamın ufkundayızVakit cok gec;
Bu son fasıldır ey omrum nasıl gecersen gec!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz oyle bir teselliyle
Geniş kanatları boşlukta simsiyah acılan
Ve arkasında guneş doğmayan buyuk kapıdan
Gecince başlayacak bitmeyen sukunlu gece
Guruba karşı bu son bahcelerde, keyfince,
Ya şevk icinde harab ol, ya aşk icinde gonul!
Ya lale acmalıdır goğsumuzde yahud gul
SİSTE SOYLENİŞ
Birden kapandı birbiri ardınca perdeler
Kandilli, Goksu, Kanlıca, İstinye nerdeler?
Som zumrut ortasında, muzaffer, akıp giden
Firuze nehri nerde? Bugun saklıdır, neden?
Benzetmek olmasın sana dunyada bir yeri;
Eylul sonunda boyledir İsvicre golleri
Bir devri lanetiyle boğan şairin Sis'i
Vicdan ve ruh elemlerinin en zehirlisi
Hulyama bir eza gibi aksetti bir daha;
Ortun! Muebbeden uyu! Ey şehr! O beddua
Hayır bu hal uzun suremez, sen yakındasın;
Hala dağılmayan bu sisin arkasındasın
Sıyrıl, beyaz karanlık icinden, parıl parıl
Berraklığında bilme nedir hafta, ay ve yıl
Huznun, ferahlığın bizim olsun kışın, yazın,
Hic bir zaman kader bizi senden ayırmasın
SESSİZ GEMİ
Artık demir almak gunu gelmişse zamandan,
Mechule giden bir gemi kalkar bu limandan
Hic yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Gunlerce siyah ufka bakar gozleri nemli
Bicare gonuller Ne giden son gemidir bu
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu
Dunyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer donmeyecekler
Bir cok gidenin her biri memnun ki yerinden
Bir cok seneler gecti; donen yok seferinden
Yahya Kemal Beyatlı